አንድ የጀርመኖች ተረት እንዲህ ይላል፡፡ አንድ እረኛ በጐችን ለግጦሽ አሰማርቶ በጫካ ውስጥ ሲዘዋወር አንድ የአንበሳ ግልገል ያገኛል፡፡ ከዚያም እንዲህ ሲል ያስባል (በግርድፉ ግጥሙ እንዲህ ይተረጐማል) “ይህ ያንበሳ ግልገል፣ ምን አንበሳ ቢሆን ከበግ ጋር ካደገ፣ ይተዋል ፀባዩን በጥርሱ መናከስ በክርኑ መደቆስ…

የዱር አራዊት ንጉሥ አያ አንበሶ አንዳንድ አስቸጋሪ እንስሳትን እየከታተለ ወደ ችሎቱ እንዲያቀርብለት ነብርን ይሾመዋል፡፡ መቼም “ማዘዝ ቁልቁለት ነው” ይባላልና ነብር ደግሞ በበኩሉ ዝንጀሮን የቅርብ ጆሮ ጠባቂው አድርጐ ይሾመዋል፡፡ በየጠዋቱ ነብርና ዝንጀሮ እየተገናኙ ይወያያሉ፡፡ “እህስ ደኑ እንዴት አደረ?” ይላል ነብር፡፡ “ዛሬ…

ከዕለታት አንድ ቀን ጌታዋን ለረዥም ጊዜ ያገለገለች አንዲት አህያ እና ከጐረቤት ኑሮ አስመርሮት የወጣ አንድ ውሻ፤ ተያይዘው ወደ ጫካ ይሄዳሉ፡፡ አህያዋ ሳር ስትግጥ ውሻው የወዳደቀ አጥንት አግኝቶ ሲበላ የጥጋብ ጊዜ ሆኖላቸው ዋለ፡፡ ወደማታ ላይ አህያ በጣም ሆዷ ሞላና፤ “አያ ውሻ”…

ሰውዬው ከሚስቱ ተፋቶ ሲያበቃ ሚስቲቱ ሌላ ባል ታገባለች፡፡ አዲሱ ባል አሮጌውን ባል እጅግ አድርጐ ይፈራዋል፡፡ ስለዚህ በዋለበት አይውልም፡፡ በሄደበት አይሄድም፡፡ አንድ ቀን ሳያስበው አንድ መሸታ ቤት ይገናኛሉ፡፡ ሰላምታ ይለዋወጣሉ፡፡ አዲሱ ባል ልዩ ትህትና አለው፡፡ ሰውነቱ ግዙፍ ነው፡፡ ሆኖም እንደትልቅነቱና እንደግዝፈቱ…