ግብፅና ኮሮና፣ የፍርሀት ድምርበድሐ መንደሬይኸ ስውር ሌባ፣ ግሽበት ባራቆታትድርቅ ባሸማቀቃትአንበጣ ባሰጋት‹ዘቅዝቀህ ስቀለው›‹መጤውን አስወጣው›መባል ተጀምሮ በተፎከረባትያዲስ አለም ማርያም የእንጦጦዋ አዛኝትየቁስቋሟ ቤዛ የግሸኗ እመቤትባለችበት አገር ባለችበት ምድርየሴትን ልጅ ማገት፣ እናትን ማሸበርባገሬ ተሰምቶበወንዜ ተስፋፍቶቀን በቀን ሳቃትትወጥሮኝ ፍርሀትተከትሎኝ ድብርትሆነና ነገሩ አንድ ሲሉት ሁለትሁለት ሲሉት…

ጥበብአትፅናኝሞትን አንመልሰው፣ እናውቃለን አይሸሽስንት ጥፍራም ኀዘን፣ አይተናል መሰለሽ፤ስንት ጥፍራም ኀዘን፣ እንደማይቀር አምነንስንት ጥፍራም ኀዘን፣ እንደማይቀር አምነሽ፤ዳሩ ታውቂዋለሽ፡፡አቀጣጡ ክፋት፤አመጣጡ ምፃት፤ግን ከሄደው ሁሉ፣ ከተመላለሰውምን ይባላል ይኼ፤ ’ባንቺ የደረሰው?!ምን ይባላል ይኼ? አንቺስ ምን ልትባይ?እኩይ ነው እታለም፣ ሽንገላ እንደ ሥራይ፡፡በእድፋም ጥፍሩ፤ ቧጦሽ ጥፍራም ኀዘንመፅናናት…