ቦታው አዲስ አበባ ነው፡፡ ሰፈሩ ደግሞ ጨርቆስ፡፡ ከሰማይ ላይ የሚወረወር ንስር የመሰለው የሰፈሩ አቀማመጥ በእጅጉ ቀልብ ይገዛል፡፡ ግራ ቀኝ የተወጠሩት ክንፎቹ የተበጣጠሰ፣ የነተበ እራፊ ለብሰዋል:: የዘመንን መልክ ከማሳየታቸው ባሻገር ታመዋል፤ ያቃስታሉ፡፡ከነዚህ በአንደኛዋ እራፊ ተጠልያለሁ:: ዝናብም፣ ውሽንፍርም፣ ቁርም፣ ረሃብም… የማስታገስ አቅም…

እኩለ ለሊት ሲሆን ድንገት ከእንቅልፉ ባኖ ነቃ፡፡ ከመንቃቱ በፊት በህልሙ፤ ፊኛዉን በረዶ እንደነከሰ ጥርስ አክብዶት የነበረዉን ሽንት፤ ሲያንፎለፉለዉ እያለመ ሲደሰት ነበር፡፡ ነቅቶ አልጋዉ ላይ እንዳለ ሲያዉቅ ግን ህልሙን አስታዉሶ ደነገጠ፡፡ እየፈራ የለበሰዉን የመኝታ ሱሪ መጋጠሚያና የተኛበትን ፍራሽ በዓይኖቹ መረመረ -…

 አንዳንዴ ካልሆነ ጧት ወጥቼ ማታ ስለምገባ ከጐረቤቶቼ ጋር ብዙም ትውውቅ የለኝም፡፡ አልፎ አልፎ እያነበብኩ አሊያም እረፍት መውሰድ ፈልጌ ሳረፋፍድ ብቻ ግድግዳ የሚጋሩኝን ሰዎች የቤት ሠራተኛ ደጅ ላይ አገኛታለሁ፡፡ ወይ ምሥር ትለቅማለች አለዚያም በርበሬ ትቀነጥሳለች፡፡ ሲብስ ደግሞ ከሠል ታቀጣጥላለች፡፡ “እንደምን አደርክ?”…

የዓለምን ከንቱነት በያዝኩት ወንፊት አጥልዬ ማረጋገጥ ባልችልም፤ ልቤን ሳዳምጥ፤ እንደ ዘበት ዳብሶኝ ያለፈዉ እምክ አየሯ፤ ‹ከንቱ ናት› ሲል ሹክ አለኝ፡፡ ደርሼ የባህር በሬን ዘግቼ፣ እራሴን ከዓለም ነጠልኩ፡፡ መነጠሉ፤ መቋረጥ ሆኖ፤ ተሻግረዉ ካሉት ሁሉ ተቆራረጥኩ፡፡ ብዙም ሳይቆይ ግን ሲሻቸዉ በጀልባ፤ ሌላ…